«Πάει ο Παλιός ο Χρόνος
Ας γιορτάσουμε παιδιά…»
Και πως γιορτάζουμε;;;
Με υποσχέσεις…
Με όρκους και δεσμεύσεις…
Με «θα»…
Το 2009 θα πετύχω τους στόχους μου,
το 2009 θα πάψω να ασχολούμαι με μικροπράγματα,
το 2009 θα ξεχάσω τον κακό μου εαυτό και θα «συνδιαλέγομαι» μόνο με τον καλό. Έλα, όμως, που με όσα περισσότερα «θα» εκφράζεται» μια υπόσχεση τόσο αργότερα πραγματοποιείται. Γιατί αν ήταν τόσο εύκολο να κρατάμε τις υποσχέσεις μας, θα το είχαμε καταφέρει και το 2008. Μην σας πω και τα προηγούμενα χρόνια…
Κάθε βράδυ πριν την αλλαγή του χρόνου το ίδιο σκηνικό: Ίδιοι πρωταγωνιστές, παραπλήσια κοστούμια (ανάλογα και με τη μόδα), σωρός από δεσμεύσεις και ειλημμένες αποφάσεις που δεν χωρούν περιθώριο επαναδιαπραγμάτευσης. Κούνια που μας κούναγε… Λέτε τυχαία να επέμεναν οι προγενέστερες γενεές όταν ότι η απόφαση είναι σαν το χέλι;
Εύκολα το πιάνεις αλλά δύσκολα το συγκρατείς, φίλοι μου!
Βίλυ Αργυρούδη
Είθε να είμαστε υγιείς το τελευταίο βράδυ του 2009 ώστε να ξαναλλάξει ο Μανωλιός και να βάλει για ακόμα μια φορά τα ρούχα του αλλιώς…
